Płytki ceramiczne
Płytki ceramiczne produkowane są z mieszaniny glin, krzemionki,
topników oraz barwników. Mieszanka ta jest odpowiednio
przygotowywana, formowana, a następnie wypalana w temperaturze 1000
- 1300°C. Płytki ceramiczne są materiałem niepalnym, ogniotrwałym,
wytrzymałym i twardym.Przy wyborze glazury ściennej należy zwrócić uwagę na
następujące cechy fizyczne i chemiczne płytek:
nasiąkliwość - im płytka jest bardziej porowata, tym jest
bardziej nasiąkliwa, a tym samym mniej odporna na zaplamienie,
wytrzymałość na nacisk i zginanie - im płytka jest grubsza, tym
większa jest jej wytrzymałość,
odporność na zadrapania i zarysowania - im wyższa twardość
płytki, tym odporność jest wyższa,
odporność na działanie środków chemicznych domowego
użytku,
odporność płytki na skoki temperatury, mrozoodporność.
Przy wyborze płytek podłogowych należy wziąć pod uwagę wyżej
wymienione czynniki, ale przede wszystkim należy kierować się klasą
ścieralności i twardością materiału.Klasa ścieralności (PEI) - w celu jej określenia wykonywane są badania, podczas których płytki poddawane są działaniu pewnej
ilości ruchów obrotowych imitujących użytkowanie. W handlu dostępne są płytki podłogowe w pięciu klasach ścieralności:KLASA l - płytki o tej klasie można używać tylko w pomieszczeniach, gdzie używa się obuwia domowego -łazienki,
sypialnie, płytki te nie są odporne na zarysowania.KLASA II - płytek tych można używać w pomieszczeniach jak w klasie l, są trochę bardziej odporne na zarysowania.KLASA III - płytki te posiadają już w miarę dobrą
odporność na ścieranie, można stosować je we wszystkich
pomieszczeniach mieszkalnych (nie użyteczności publicznej), jedynie
strefa przy drzwiach wejściowych powinna być wykonana z płytek o wyższej klasie.KLASA IV - płytki o tej klasie można stosować we
wszystkich budynkach mieszkalnych, biurach, a także obiektach
użyteczności publicznej (z wyłączeniem miejsc o szczególnym
natężeniu ruchu).KLASA V - w przypadku tych płytek nie ma już żadnych
ograniczeń co do miejsca zastosowania, są na tyle odporne na
ścieranie, że mogą być używane zarówno w budynkach mieszkalnych jak i w urzędach i supermarketach.Twardość wg skali Mohsa - stopień twardości jest odnoszony do
konkretnego minerału. Materiał o twardości 2 można zarysować
paznokciem, materiał o twardości 5 - ostrym narzędziem.Przy wyborze płytek podłogowych należy kierować się zarówno
klasą ścieralności jak i twardością materiału.
Foto: POLCOLORIT
Stopień twardości wg skali Mohsa
MINERAŁ
1
talk
2
sól kamienna
3
kalcyt
4
fluoryt
5
aparyt
6
ortoklaz
7
kwarc
8
topaz
9
korund
10
diament
Korytarze, przedpokoje, kuchnie w budynkach mieszkalnych
-powinny być w nich użyte płytki o ścieralności klasy IV i twardości w skali Mohsa min. 6.
Łazienki, sypialnie w budynkach mieszkalnych - zalecana jest
min. klasa III płytek, twardość w skali Mohsa min. 5.
Hole w budynkach mieszkalnych, obiekty użyteczności publicznej
-np. apteki, restauracje, urzędy - poleca się płytki podłogowe o
ścieralności co najmniej klasy IV i twardości w skali Mohsa
>6.
Foto: POLCOLORIT
Coraz bardziej popularne są płytki gresowe - w handlu
dostępne są kolekcje ścienne i podłogowe.
Gres jest materiałem o wytrzymałości porównywalnej z granitem, nie chłonie wilgoci, jest mrozoodporny, posiada bardzo
wysoką odporność na ścieranie i zarysowanie, wpływ czynników
chemicznych i zmiany temperatury. Cechy te sprawiają, że płytki
gresowe znajdują bardzo szerokie za-stosowanie -wykłada się nimi
posadzki w pomieszczeniach produkcyjnych, magazynowych, sklepowych,
ogólnie rzecz biorąc w pomieszczeniach o dużej intensywności ruchu.
Coraz częściej przez inwestorów prywatnych stosowane są płytki
gresowe polerowane - do wykładania ścian i posa-dzek pomieszczeń
ekskluzywnych i reprezentacyjnych.
Foto: CERAMIKA Gres
Przy wyborze i zakupie płytek ceramicznych, zarówno ściennych jak i podłogowych, należy zwrócić uwagę na następujące
sprawy:
Im większe pomieszczenie, tym lepiej wyglądają płytki o większych rozmiarach - duże hole wyłożone takimi płytkami stają się
bardziej eleganckie. Dotyczy to również dużych łazienek.
Pomieszczenia małe - np. łazienki lepiej wyglądają w jasnych
kolorach, glazura nie powinna być położona do samego sufitu -
zmniejsza to optycznie wnętrze. Do małych łazienek nadają się
płytki o wymiarach 15x15 lub 20x20, mogą być zestawiane w różne
układy kolorystyczne.
Wszystkie płytki danego rodzaju powinny pochodzić z tej samej
partii produkcji - inaczej mogą różnić się nieznacznie odcieniem
koloru.
Przy obliczaniu ilości potrzebnych płytek należy wziąć pod
uwagę, że część trzeba będzie dociąć, a część może być uszkodzona,
kilka warto zostawić na przyszłe naprawy. Jeżeli przewiduje się
układanie płytek prosto (krawędzie równoległe do ścian) - należy
kupić 10-15% więcej niż wynika to z obliczeń. Jeżeli płytki
układane będą ukośnie to wystarczy 10%.
Należy zwrócić uwagę na gatunek, w którym kupujemy płytki - w gatunku II i III (handlowym) mogą one mieć znaczne odchylenia w wymiarach, mogą różnić się odcieniem barwy.
Za pomocą spoin można ukryć pewne różnice wymiarowe płytek.
Ilość wadliwych płytek jest uzależniona od ich gatunku:
w gatunku l - ilość wadliwych płytek nie może być większa niż
5%, a więc na 100 płytek jedynie 5 sztuk może nie być zgodne z normą,
w gatunku II i III - ilość ta może być już zdecydowanie
większa.
Praktyczne rady - przed ułożeniem płytek na ścianie warto
przejrzeć całą partię i dobrać w ten sposób, aby na jednej ścianie
bądź po-sadzce znalazły się płytki o tym samym odcie-niu. W przypadku płytek wzorzystych (ze zmiennym nadrukiem) najlepiej je
porozkła-dać, ocenić intensywność barwy i wzoru, i po-mieszać tak,
aby nie stworzyły się regularne pasy o różnym wyglądzie.